නුඹ නුඹම නොවන විට
කල්පාන්ත සිහිනයක්මය
මට නුඹ....
හිත් අගිසි කොනිත්තා
සිහින් රිදුමක් දෙන
කිසිදා නොනවතින...
පාවෙන සේද වලාකුලු ගෙන
වියන්නට හැකිදැයි විමසමි
තුනී සිනිදු සලුපට...
ඉදිකටු තුඩට පැටලී
ඉරී යත්දැයි බියෙන්
හෙමි හෙමින් දවටමි
හෝරා දෙක තුනක්ගෙන..
අවසන හිතම රිදවා ගමි
නුඹෙන් නැගෙනා
සමච්චල් සිනහව මැද..