ඒ කටුක ඇත්ත ඊයෙ දවසෙ ඉඳන් මමත් විඳිනවා. ඊයෙ රෑ ඔයා වෙනුවෙන් මමත් ගොඩක් ඇඬුවා. හිතට පුදුමාකාර විදියට දුකක් දැණුන හේතුව තමයි ඔයාගෙ මරණය රොමේෂ්......
ගතවෙන දවසක් ගානෙ ලස්සන පින්තූර ගොඩක් අප්ලෝඩ් කර කර සැහැල්ලුවෙන් හිටිය ඔයාට මොකද මේ උනේ........ මරණය ඔයාට ලඟයි කියල දශමෙකින්වත් නොහිතෙන්න ඇති....... කාටත් උරුම මේ ගමන ඇයි මෙච්චර ඉක්මණට ගියේ රොමේෂ්...
අද මං වගේම තව කී දෙනෙක්ගෙ ඇස් වල කඳුලු තියෙනෙවද කියල ඔයාට පේනවද??? දැනෙනවද???
ඔයා හොස්පිට්ල් ගියාමවත් එකම එක එස් එම් එස් එකක් වත් එවන්න හිතුනෙ නැද්ද??
එකම එක ෆොටෝ එකක්....
හිනාවෙවී හිතන්න ඇති ඔයා "මේ පුංචි මදුරුවෙක්ට මාව මරන්න පුලුවන්ද?" කියලා...
ඔයා වෙනුවෙන් මං දිග හරින්නෙ ඔයාගෙ පුංචි මතකයක්...
මේ විදියටම කාටවත් නොකියම ඔයා යන්න ගියාට අපි කාටවත් තරහ වෙන්න බෑ ඔයත් එක්ක. අම්මා ළඟට මාත් යන්න ඕනි කිව්වට මෙච්චර ඉක්මන් වෙයි කියල පොඩ්ඩක්වත් හිතුනෙ නෑ...
ඔයාගෙ අම්ම ළඟට වෙලා සතුටින් ඉන්න... යාලුකමින් පිරුණු මේ හිතට ඒක සැනසීමක්...
නුඹට නිවන් සුව ලැබේවා!!!
